Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Συμπληγάδες Πέτρες (1978-1981, 1982)

Α΄


Ασπρολογούν τα νερά κατεβαίνοντας
Και τα δέντρα λυγίζουν ως κάτω
Μαύρο σκοτάδι πλανιέται παντού
Και ο φόβος
Που παγώνει τα μέλη.


Λωτός η ψυχή μου ανοίγει στο σύμπαν
Τα πόδια στις πέτρες πατούν
Και πληγιάζουν.
Ο άνθρωπος πρέπει να ζήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου