του Ανδρέα Φουσκαρίνη
Ταξιδευτής της ζωής τραγουδιστής ταπεινός
Της χαράς και του πόνου
Φεύγεις και πας αγναντεύοντας τους κατάμεστους δρόμους.
Σμάρια οι φτωχοί
Στο κουφάρι σου πάνω σκυμμένοι
Κρατάνε τα χέρια σφιχτά και τραβάνε
Στης ζωής την ατέλειωτη μάχη.
Τράβα λοιπόν στο ταξίδι σου τράβα
Κι εμείς θ’ αναμένουμε νάρθει η στιγμή
Της ατέλειωτης ΄Ανοιξης
Που θ’ ανθίσουν ξανά οι κερασιές
Και τα πλοία θ’ αράξουν για πάντα
Στους απάνεμους όρμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου