Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Ζάκυνθος

του Ανδρέα Φουσκαρίνη

Λουλούδι μικρό και πασίχαρο
Στου Ιόνιου την άπλα λουσμένο
Περιφρονημένη γωνιά της πατρίδας μου
Καταφύγιο του αγώνα
Στης ζωής το ξαγνάντεμα
Του ποπολάρου κοιτίδα ακριβή
Ζεις
Με την πίκρα τον πόνο τη δόξα
Στους στίχους του Κάλβου και του Σολωμού
Τη ραγισμένη εκκλησιά
Στου Ξενόπουλου τους αψευδείς πίνακες της καθημερινότητας.
Μέρα τη μέρα βαθαίνει ο πόνος
Στο λιόχαρο Ιόνιο
Κι απλώνεται ολούθε
Η χαρά της ζωής
Και ψηλώνει τον άνθρωπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου