ΣΤ΄
Μας λείπει το πάθος κι η δύναμη
Και η γνώση δεν έχει το θάρρος της γνώσης .
Ποιος τάχα θα δώσει και πάλι
Το πάθος το θάρρος τη δύναμη
Σε κορμιά τσακισμένα
Απ’ την κούραση τόσων αιώνων ;
Μια φορά το τραβάγαμε μόνοι
Της ζωής το σκοινί
Και κρατάγαμε μόνοι
Το ατέλειωτο σύμπαν στα χέρια μας
Τώρα
Βρώμα και δυσωδία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου