Βασανιστές

του Ανδρέα Φουσκαρίνη
Βαρούν
Και θαρρούν
Πως χτυπούν τη ζωή
Που το δρόμο της παίρνει
Και φέρνει
Σε τέρμα λαμπρό.
Στρατονόμοι και όργανα μίσους
Βασανιστές κι αχθοφόροι της άνομης βίας
Σκουλήκια κι ευνούχοι
Με παράσημα κι άλλα στολίδια στο στήθος
Κρατούν τους λαούς φιμωμένους σφιχτά
Και τ’ ανείδωτο φως της ελπίδας
Οδηγεί σταθερά τα ποδάρια
Που ο φάλαγγας τάχει πληγιάσει οικτρά
Στην περιώνυμη νίκη της ύστατης ώρας.



Σπασμένα δεσμά της ζωής μας το στέριωμα
Σε μια λεύτερη κι όμορφη χώρα
Θα την δούμε κάποτε, άραγε,
Ως την ονειρευτήκαμε;