Οιδίποδας

του Ανδρέα Φουσκαρίνη
Γεννήθηκε σημαδεμένος
Απ’ τη συγγενική κατάρα των γονιών του.
Σημάδι αδιάψευστο η λάμψη των ματιών του
Σε σκοτεινό βαθούλωμα ωραίου προσώπου.
Προσπάθειες ατέρμονες, μαχητικές δε διώχνουν
Την τρομερή τη ύβρη από μέσα του.
΄Ετσι
Με ρημαγμένα σωθικά
Ως η χελώνα το καβούκι της
Αιώνια δίχως λυτρωμό θα σέρνει πάνω του
Τη θεϊκή κατάρα της αιμομιξίας.


΄Όμως το χάρηκες, Οιδίποδα, το πράμα. Μη μου πεις!
Κι ας λέει ο ηθικολόγος Σοφοκλής
Πως έβγαλες τα μάτια σου μονάχος.
Τι να τα κάνεις, άλλωστε!
Ο γερο-Τειρεσίας είχε μάτια;
Βυζιά και πέος είχε! Και αιδοίο!
Κατά τις περιστάσεις και το όργανο
Κατά τις περιστάσεις και το φύλο!