Συλλογή: Χρέος στο Εμπειρίκο

Στον Ανδρέα Εμπειρίκο, μυσταγωγό και ιεροφάντη της ερωτογόνου αλκής
Του Ανδρέα Φουσκαρίνη

Μιλάς για τον αίγαγρο μεγάλε ιεροφάντη των μυστηρίων της Φύσεως αγνοείς όμως πλήρως το γεγονός της μεμψίμοιρου και κυπτούσης δουλικώς τον αυχένα ανθρωπότητας.
Σκέψου λοιπόν: Ποίος ποτέ ενηγκαλίσθη, έστω και για μία νύχτα, το λαμπρό φως των διαττόντων αστέρων τη στιγμή της εις το κενόν εμβαπτίσεως των, όπως ο άξεστος Ρωμαίος στρατιώτης το πλαδαρό κορμί του Αρχιμήδη στην κολυμβήθρα των πειραμάτων του;
Ποίος ποτέ είδε τους αστερίες να αυνανίζονται περιπαθώς το δε σπέρμα τους να εκτινάσσεται ως τορπίλη και διασχίζοντας δια μακρών το λάγνο στοιχείο της θάλασσας να εισέρχεται με ορμή στο σπαράσσον αγγείο της πλήρους απολαύσεως;
Ποίος ποτέ μεγάλε ιεροφάντη και αδέκαστε ιεροεξεταστή της αναπαύσεως των ψυχών ημών είδε, έστω και μία φορά, τον Αίγαγρο υπερηφάνως θεωρούντα τις χοές των δακρύων και σείοντα την κεφαλή συγκαταβατικώς αλλά και με περιφρόνηση για τη μιζέρια που κατέστη αναπόφευκτος τρόπος ζωής εν τω μέσω των υπερφίαλων βλέψεων των ανθρωποειδών της πλήρους χαυνώσεως; Ποίος τον είδε ποτέ να επισείει τους υπερμεγέθεις και γενέσιους όρχεις του ανοικτιρμόνως κατά των τοιούτων βλέψεων και να φωνάζει: γαμήστε τους τους πούστηδες εδώ και τώρα.
Ποίος ποτέ Ανδρέα Εμπειρίκε, θαλασσοκράτορα και εξουσιαστή απάντων των στοιχείων της Ποιήσεως, τόλμησε να κοιτάξει ευθέως και ευθαρσώς τα λάμποντα ομμάτια του Αίγαγρου και δεν κατακεραυνώθηκε αμέσως, όπως ο Φαέθων από τον Δία;
΄Απελθε, λοιπόν, ποιητή! Δεν υπάρχει θέση για σένα στον κόσμο τούτο εν μέσω μάλιστα τοιούτων απέλπιδων βυθομετρήσεων, ψυχομετρήσεων και ανισόπεδων διαβάσεων λίαν επικίνδυνων για τους μύστες της φωτιάς και εν μέσω τοσούτων πικρών αλγηδόνων, πόνων, φόνων, πετρελαιοειδών και ατμοσφαιρικών πιέσεων ποικίλων. ΄Απελθε!

( Ο εκ των απορρώγων βράχων του Ηλειακού Κάμπου απόγονος εκ πλαγιογαμίας Αρχιλόχου του Παρίου, του και την ασπίδα απωλέσαντος, εθνομάρτυρος μισθοσυντήρητου, Χριστόφορος ο Πατζινακίτης.)