Τέσσερα ποιήματα του Ανδρέα Φουσκαρίνη

ΣΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΤΟ ΣΤΡΟΒΙΛΙΣΜΑ



Στου χορού το στροβίλισμα
Δυο μάτια μεγάλα σε κοίταξαν
Και σε μάτιασαν.


Ο ζητιάνος στην άκρη του δρόμου
Πέταξε το άυλο βιολί του
Και χάθηκε.



ΣΤΟ ΕΜΠΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ


Μικρές σταλαγματιές σε ράνανε
Στο έμπα της γιορτής.
΄Ητανε τόσες οι στιγμές της ηδονής
{Και της οδύνης}
Που χάθηκε το νόημά τους
Σαν τη δεκάρα που παράπεσε
Στου χαλικιού την άκρη.


ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΕ ΣΙ ΕΛΑΣΣΟΝΑ

Δος μου το χέρι και πες
Πιο πέρ΄ από μας, πιο πέρ΄ απ΄ τον κόσμο
Το τί, η χαρά ή ο πόνος, το τίποτα
Φως χυμένο στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
Γυμνό εφήβαιο της ΄Ανοιξης
΄Ασβηστη φλόγα που καις συνεχώς
Πού το άσπρο της αχιβάδας
Και το κόκκινο της αστραπής;



ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ

Το τραγούδι πικρό κι η οδύνη μεγάλη
Το περίσευμα της καρδιάς μας ελάχιστο
Και ο κόσμος σκορπίζει παντού
Σαν τα φύλλα του πλάτανου
Με τις πρώτες βροχές του φθινόπωρου.


Σκόρπιοι και οι στίχοι μας, σκόρπιοι
Χαράγματα πάνω σε θρυματισμένα μάρμαρα
Χαράζουν την άσπρη γραμμή της ζωής
Χαράζουν τη μαύρη γραμμά του θανάτου.