ΣΤ΄
Της αγάπης ανείδωτες ώρες
Της ευτυχίας το πρώτο σκαλί
Όταν μαύρο χαλάζι χτυπάει τα τζάμια
Και θολή καταχνιά μας σκεπάζει τα μάτια
Τότε η τέλεια μείξη κορμιού με κορμί
Καθαγιάζει τον κόσμο που τόσο μισούμε
Και φοβόμαστε
Να τον αντιμετωπίσουμε
Κατάματα
Σαν παλικάρια.
Ω να ήταν η ζωή μας τρανό πανηγύρι
Στα λιβάδια τα απέραντα
Κι η αγάπη απαλή μουσική
Να τονίζει την κάθε στιγμή μας
Σαν γλυκό κλειδοκύμβαλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου