Ο Μέγας Στρατηλάτης

Στο Διονύση Κράγκαρη
Του Ανδρέα Φουσκαρίνη


Ο Μέγας Στρατηλάτης εμφανίστηκε την τελευταία ημέρα του θέρους στη μικρή κωμόπολη των πέντε χιλιάδων κατοίκων με την τιμητική συνοδεία χιλιάδων τρακτέρ και άλλων σκαπτικών μηχανημάτων παντός είδους. Απαραίτητων για την εκσκαφή του δρόμου και της παρακείμενης πλατείας παρά τις εύλογες αντιρρήσεις του νεοεκλεγέντος δημάρχου και του δημοτικού του συμβουλίου. Οι τελευταίες βροχές, συνεχείς και κατακλυσμιαίες, είχαν μαλακώσει το έδαφος σε τέτοιο σημείο ώστε να σχίζεται αμέσως ακόμη και με τη χρήση ενός απλού, ξύλινου υνίου, όπως ακριβώς το ξύλο του ευκαλύπτου από τα δυνατά χτυπήματα του ξυλοκόπου.
΄Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν ν’ αρχίσουν όταν συνέβη το απρόσμενο: ο δυνατός αέρας που εφύσηξε εκείνη τη στιγμή, υπερβολικός και ανεξέλεγκτος, πέταξε σε μεγάλη απόσταση τα ελαφρά κλινοσκεπάσματα της όμορφης συζύγου του Μεγάλου Στρατηλάτη, η οποία και γι’ αυτό το λόγο και μόνο εκρυολόγησε βαριά. Η προσοχή όλων, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε περιεσπάσθη και περιεστράφη στην έρευνα για την ανεύρεση των εξαφανισθέντων κλινοσκεπασμάτων και τα μηχανήματα, βοηθούσης και της φυσικής υγρασίας του τόπου, εσκούριασαν εντελώς και έγιναν άχρηστα. Αυτή ήταν και η κύρια αιτία, εξ αιτίας της οποίας δεν ανεσκάφη τότε ο δρόμος και η παρακείμενη πλατεία και ως εκ τούτου δεν φυτεύτηκαν ποτέ τα τρυφερά ραπανάκια, τα κρεμμύδια και τα άλλα ζαρζαβατικά που ήταν απαραίτητα για τη διατροφή του πληθυσμού καθώς και οι λεύκες, οι γνωστές και ως πράσινος χρυσός, παρά τις κυβερνητικές αποφάσεις, τη θέληση του βασιλέως και το διακαή πόθο του Μεγάλου Στρατηλάτη.
Ο βασιλιάς και η κυβέρνηση, περίλυποι έως θανάτου δια την τοιαύτην εξέλιξη των γεγονότων, αποφάσισαν ομόφωνα και χωρίς την αντίρρηση κανενός, ούτε κι αυτού του δημάρχου που μέχρι τότε διαφωνούσε με τη σκοπιμότητα του έργου, να απόσχουν για ένα ολόκληρο τριήμερο από τον έρωτα σε ένδειξη σιωπηρής πλην όμως δυνατής διαμαρτυρίας. Ο λαός όμως της μικρής κωμόπολης και των γύρω χωρίων είχε άλλη γνώμη και γι’ αυτό και δεν τους ακολούθησε σ’ αυτή τους τη μεγαλειώδη όσο και αποτελεσματική απόφαση. Απόδειξη μεγάλη και αδιαπραγμάτευτη: μετά από εννιά μήνες ακριβώς αυξήθηκε υπέρμετρα ο ντόπιος πληθυσμός, θα έλεγα και επικίνδυνα, αφού ο ζωτικός χώρος της κωμόπολης και των γύρω χωριών ήταν αδύνατο να διαθρέψει τόσο πλήθος γι’ αυτό και οι περισσότεροι μετανάστευσαν εν καιρώ σε χώρες μακρινές και πόλεις πνιγηρές από τον καύσωνα και τα καυσαέρια των συνεχών μετακινήσεών τους.